Anladım ki bir insan ömrünce,

İnsanca var olmak için mücadele ettikçe

Evlerin, arabaların, makamın, mevkiin yerine,

Sayfa sayfa şiirin,

Karton kutularda duran bir sürü kitabın

Sahibi olabiliyor sadece.

Ve kırkına gelirken

Yüzü kirli paslı bir sokak kedisini görüp de

Sevmek için peşinden koşmak gibi çocuklukları oluyor hâlâ

Kucağına alıp seveceği çocukları yerine.

metehan_derindeniz / ocak 2012